Je kunt alles, alleen misschien nu nog niet

Steffie van der Meijden - Toets! Special
Steffie van der Meijden - Toets! Special

Als leerkracht in het gespecialiseerd onderwijs, heb ik de allermooiste baan van de wereld. Het doorzettingsvermogen, de humor die de kinderen meebrengen de klas in, de kansen die ze altijd weer aangrijpen en de prachtige ontroerende verhalen zorgen ervoor dat ik iedere dag met plezier naar mijn werk ga. En dan heb ik nog niet eens benoemd wat het doet als een leerling een succes ervaart. De twinkel die in de ogen van de kinderen komt als ze ‘iets’ doorhebben, de lach op hun gezicht waarmee ze mij aankijken is onbeschrijfelijk.

Zo heb ik dit jaar Sjoerd in de klas. Sjoerd is een enthousiaste jongeman, is altijd vrolijk en is zeker niet vies van een beetje hard werken. Tijdens de praktijklessen loopt hij voorop en zijn weektaak maakt hij altijd keurig af. Sjoerd is ook zo’n jongen die iedere maandag in geuren en kleuren vertelt over wat hij in het weekend gedaan heeft en hoe gezellig het was om zijn vader een handje te helpen met klussen. Wat hij alleen lastig vindt, is rekenen. Sterker nog, Sjoerd kwam in de tweede week binnen met het bericht: “Juf, ik kan echt niet rekenen, op mijn vorige school zeiden ze dat ook! Dus laten we daar maar geen tijd aan besteden.”

Dat Sjoerd rekenen lastig vindt, dat klopt. Dat kwam naar voren tijdens de 0-meting en heb ik bij de eerste toets ook gezien. Toch zat het mij niet lekker. De uitspraak “Ik kan echt niet rekenen, dat zeiden ze op mijn vorige school ook”, nodigt mij uit om te bewijzen dat hij dit wel degelijk kan, of dit in ieder geval te onderzoeken. Ik kon het niet loslaten en riep Sjoerd dan ook de eerstvolgende rekenles bij me. “Sjoerd, juf denkt dat je echt wel kan rekenen, maar alleen nu nog niet. Ik denk dat als we samen gaan oefenen, dat je er beter in kan worden. Want wat je nu nog niet kan, kan je altijd leren. Zou je willen oefenen met rekenen?” Hij keek even afwachtend, maar kreeg al snel de enthousiaste blik in zijn ogen die hij eigenlijk altijd heeft. “Zeker juf, maar als het echt niet lukt, mag ik dan stoppen?” Ik antwoordde dat ik zeker wist dat het ging lukken, maar dat ik ook zeker wist dat hij mocht stoppen als het niet zou lukken.

Maandag ging ik met hem zitten en besprak met hem wat hij fijn vond tijdens de rekenles en wat hij überhaupt nodig had om aan die les te beginnen. Hij gaf aan dat hij graag aan mijn bureau wilde zitten, de opdracht in het begin samen wilde maken, maar zodra hij het snapte, wilde hij het ook alleen verder maken. En zogezegd zo gedaan. Getalwaarde was voor Sjoerd wat lastig, daar zijn we eerst mee gaan oefenen, gevolgd door cijferend rekenen. Hij was zichtbaar gespannen toen hij de eerste pagina voor zich zag, maar durfde er ook aan te beginnen door het vertrouwen dat ik hem gaf. Ik denk dat we ruim drie weken iedere dag geoefend hebben. Sjoerd kwam op een gegeven moment zelfs uit eigen beweging naar me toe of we nog even konden oefenen, zijn vuurtje was aan!

Het moment dat hij cijferend rekenen begreep, zal ik nooit vergeten en dat was niet alleen voor Sjoerd een succeservaring. Ik kreeg letterlijk kippenvel en voelde het geluk in mijn lijf. “Sjoerd, jongen, je hebt gewoon alles goed!” “Echt juf?!” Vol trots vertelde ik hem dat hij alles goed had gedaan en hij vertelde mij vol trots dat hij het ook echt begreep! Ik tekende wat met markeerstift op de bladzijde en door mijn vrolijke krul zag je de goede antwoorden heen. We zijn samen naar de kopieermachine gelopen en hebben de bladzijdes gekopieerd. “Mee naar huis Sjoerd! Dit mag je thuis vieren!”

Rond 14:15 uur geef ik Sjoerd een boks en zie hem vol trots het lokaal uitlopen. Nog geen uur later had ik een berichtje van zijn vader: “Wat gaaf! Ik heb een trotse zoon thuis. Bedankt juf!” Volledig tevreden stop ik mijn spullen in mijn tas, trek ik mijn jas aan en loop ik naar de uitgang van mijn lokaal. Met een laatste blik in mijn lokaal druk ik het lichtknopje uit en besef ik hoe mooi mijn werk is. “Tot morgen boys! Jullie kunnen alles, alleen misschien nu nog niet.”

Toets! special

Heb jij de Toets! Special ‘Eigenaarschap: Illusie of realiteit?’ nog niet in je (digitale) mailbox zitten? Vraag dan nu gratis deze editie aan en ontvang direct de digitale editie. Liever per post, dat kan ook!

Toets! Special #2 VO
Plaats een reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *