Sessie 1: Vergelijkend meten: niet doen?!

Spreker - Vergelijkend meten: niet doen?!

We leven in een maatschappij waar prestaties centraal staan; de waarde van een prestatie wordt vaak afgemeten aan een gemiddelde landelijke of mondiale prestatie. Daarmee denken we inzicht te krijgen of een individuele prestatie goed of slecht is, of je boven of onder het gemiddelde presteert, waarbij het landelijk gemiddelde dan een norm is. Ook in het onderwijs is er veel aandacht voor prestaties en of je als school of groep voldoet aan de norm. Is het goed om zo naar de ontwikkeling van een leerling in het onderwijs te kijken? Nee, het doet geen recht aan een leerling om continu vergeleken te worden met de groep/klas waarin je zit en of het schooljaar waar je landelijk gezien deel van uitmaakt. Wat zegt de positie van een leerling t.o.v. het landelijke gemiddelde over de individuele ontwikkeling van een leerling? Niets! Wat wel iets zegt is een leerling vergelijken met zijn eigen prestaties. In deze paneldiscussie gaan we verder in op dit thema. De do’s en don’ts van het volgen van je leerlingen, groep/school en de verschillende scholen.

Tijdens deze presentatie zetten Janneke Helsloot en Daphne van Heusden je aan het denken over:

  • Ben je je ervan bewust wat het doet met leerlingen als je hun prestaties vergelijkt met andere kinderen?
  • Ken jij het verhaal achter het toetsresultaat of het cijfer?
  • Moet je stoppen met meten?

Voor wie?

Deze sessie is interessant voor iedereen die werkzaam is in het (basis)onderwijs.

Sprekers

Janneke Helsloot, manager productmanagement, zij werkt inmiddels 10 jaar bij Bureau ICE. De afgelopen zes jaar is zij als productmanager basisonderwijs verantwoordelijk geweest voor de ontwikkeling van de IEP Eindtoets (groep 8) en het IEP Leerlingvolgsysteem (groep 3 t/m 8). Ze wil graag laten zien dat toetsen geen afrekeninstrument zijn maar een middel om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van leerlingen. Dat kan alleen door op zoek te gaan naar het verhaal achter het toetsresultaat, niet vergelijken, niet afrekenen maar zicht op de volgende onderwijs/ontwikkelstap. De mol stelt in het boek van Charlie Mackesy “De jongen, de mol, de vos en het paard” de treffende vraag: ‘Wat lijkt jou de grootste tijdsverspilling?’ ‘Jezelf met anderen vergelijken’, zei de mol.